Daria Zawiałow była mężatką sześć lat. Tomasza Kaczmarka poznała w "X Factor". Daria Zawiałow poznała męża Tomasza Kaczmarka w programie "X Factor". Obydwoje byli uczestnikami Zakochałam się. Chyba coś mnie jebło., Mokotów, Warszawa, Poland. 6,072 likes · 6 talking about this. Masz problem ? Pisz śmiało! Na pewno razem go rozwiążemy! Translations in context of "Zakochałam się raz" in Polish-English from Reverso Context: "Zakochałam się raz, tuż przed śmiercią." Translation Context Grammar Check Synonyms Conjugation Conjugation Documents Dictionary Collaborative Dictionary Grammar Expressio Reverso Corporate Fast Money. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2019-09-16 19:34:07 Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Temat: Zakochałam się będąc jest delikatna, nie mam się komu wygadać, dlatego zarejestrowałam się tutaj...Mam 26 lat, na imię mi Paulina jestem mężatką od 4 lat.. mam dwójkę dzieci.. cudownych swoją drogą Mąż za granicą od ponad roku, jak zjeżdza to są tylko kłótnie od dawna się nie układa ogólnie.. na dodatek mieszkamy z jego mamą.. uh.. maminsynek.. wiecie.. typowy facet.. gdzie staje tam się rozbiera.. skarpety po 3 dni brudne potrafią lezeć.. mamusia sprząta.. jak robi kanapke to nic po sobie nie schowa, nie sprząta po sobie ... jak zjeżdza bywa tak, że wracając (ja) o 16 z roboty zachodziłam do domu gdzie nawet łóżko nie było pościelone.. bo po co... przy dzieciach pomoc na poziomie zero... ciągłe czepianie się mnie, obwinianie..Jakiś czas temu poznałam w barze chłopaka - 33 lata.. na początku raczej interesowała mnie jego kultura, upodobania, sposób bycia... chłopak, Tom, jest afroamerykaninem... Fajnie się z nim rozmawiało, miły, uśmiechnięty, zabawny chłopak... aczkolwiek stety niestety poszło to za daleko. Tom, pierwszy wyznał mi miłość i niestety nie mogłam ukryć, że od jakiegos czasu miałam motylki w brzuchu na jego widok... Jest cudowny, dziewczyny serio. Spędzanie z nim czasu to bajka.. akceptuje w 100 procentach, że mam dzieci, jeździmy razem w różne miejsca, spędzamy czas w wspólnie we czwórkę, Dzieciaki go uwielbiają. (czasami jak tata wraca to nawet nie chcą się przytulić do niego - on się w ogóle z nimi nie bawi, nie wychodzi na dwór, nie kąpie) Tom namawia mnie na rozwód..prosił o wspólne zamieszkanie w USA.. co jest niemożliwe.. mój mąż nie wyrazi zgody na wize dla dzieci jestem tego pewna. Tom to rozumie.. za pół roku wyjeżdza, twierdzi, że wróci.. boję się go stracic.. :? :? :cry: , prosi bym za te pół roku wzięła dwa tygodnie urlopu i razem z dziećmi przyleciała na Jamajkę do niego, jezeli nie do USA (urodził się na Jamajce) mówi, że jego rodzina bardzo chce mnie poznać.. twierdzi, że jest w stanie zamieszkać ze mną w każdym miejscu na ziemii, gdzie tylko chce, aby wspólnie..Jestem tak rozdarta, że szok.. 2 Odpowiedź przez Lady Loka 2019-09-16 19:38:13 Lady Loka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Ciasteczkowa Morderczyni Zarejestrowany: 2016-08-01 Posty: 17,031 Wiek: w sam raz. Odp: Zakochałam się będąc mężatką Najpierw się rozwiedź, a potem planuj pobyty u kochanka. Przed napisaniem odpowiedzi skonsultuj się z lekarzem lub zawieszone. 3 Odpowiedź przez Miyavi93 2019-09-16 19:43:23 Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąWidzisz, jestem pewna, że chce rozwodu, mąż o tym wie, że chce się rozwieść. W Polsce słyszę okropne rzeczy na nasz temat jak idziemy razem.. dobrze, że on nie zna Polskiego ludzie sa okropni ... Chce z nim zamieszkac, chce z nim być, ale nie jestem pewna czy dam radę żyć w innym kraju z dala od rodziny.. 4 Odpowiedź przez Lady Loka 2019-09-16 20:00:39 Lady Loka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Ciasteczkowa Morderczyni Zarejestrowany: 2016-08-01 Posty: 17,031 Wiek: w sam raz. Odp: Zakochałam się będąc mężatką No to składaj papiery i się to Ty jesteś okropna prowadząc się bez oporów z kochankiem będąc jeszcze żoną innego. Sorry. Przed napisaniem odpowiedzi skonsultuj się z lekarzem lub zawieszone. 5 Odpowiedź przez Bonzo 2019-09-16 20:01:01 Bonzo Zbanowany Nieaktywny Zawód: Człowiek pod napięciem Zarejestrowany: 2019-06-18 Posty: 450 Wiek: 30 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąŚmierdzi trollem. A jeśli ty tak serio no to beka, serio, twój tok myślenia mnie rozbraja 6 Odpowiedź przez IsaBella77 2019-09-16 20:05:50 IsaBella77 Blokada na życzenie Użytkownika Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-01-02 Posty: 10,530 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a: jest delikatna, nie mam się komu wygadać, dlatego zarejestrowałam się tutaj...Mam 26 lat, na imię mi Paulina jestem mężatką od 4 lat.. mam dwójkę dzieci.. cudownych swoją drogą Mąż za granicą od ponad roku, jak zjeżdza to są tylko kłótnie od dawna się nie układa ogólnie.. na dodatek mieszkamy z jego mamą.. uh.. maminsynek.. wiecie.. typowy facet.. gdzie staje tam się rozbiera.. skarpety po 3 dni brudne potrafią lezeć.. mamusia sprząta.. jak robi kanapke to nic po sobie nie schowa, nie sprząta po sobie ... jak zjeżdza bywa tak, że wracając (ja) o 16 z roboty zachodziłam do domu gdzie nawet łóżko nie było pościelone.. bo po co... przy dzieciach pomoc na poziomie zero... ciągłe czepianie się mnie, obwinianie..Jakiś czas temu poznałam w barze chłopaka - 33 lata.. na początku raczej interesowała mnie jego kultura, upodobania, sposób bycia... chłopak, Tom, jest afroamerykaninem... Fajnie się z nim rozmawiało, miły, uśmiechnięty, zabawny chłopak... aczkolwiek stety niestety poszło to za daleko. Tom, pierwszy wyznał mi miłość i niestety nie mogłam ukryć, że od jakiegos czasu miałam motylki w brzuchu na jego widok... Jest cudowny, dziewczyny serio. Spędzanie z nim czasu to bajka.. akceptuje w 100 procentach, że mam dzieci, jeździmy razem w różne miejsca, spędzamy czas w wspólnie we czwórkę, Dzieciaki go uwielbiają. (czasami jak tata wraca to nawet nie chcą się przytulić do niego - on się w ogóle z nimi nie bawi, nie wychodzi na dwór, nie kąpie) Tom namawia mnie na rozwód..prosił o wspólne zamieszkanie w USA.. co jest niemożliwe.. mój mąż nie wyrazi zgody na wize dla dzieci jestem tego pewna. Tom to rozumie.. za pół roku wyjeżdza, twierdzi, że wróci.. boję się go stracic.. :? :? :cry: , prosi bym za te pół roku wzięła dwa tygodnie urlopu i razem z dziećmi przyleciała na Jamajkę do niego, jezeli nie do USA (urodził się na Jamajce) mówi, że jego rodzina bardzo chce mnie poznać.. twierdzi, że jest w stanie zamieszkać ze mną w każdym miejscu na ziemii, gdzie tylko chce, aby wspólnie..Jestem tak rozdarta, że szok..Odchodzenie od jednego partnera do drugiego, kończy się zazwyczaj źle dla związku, rodziny, rozwód - to procesy, które wymagają przepracowania psychicznego i emocjonalnego. A to wymaga sytuacja jest arcytrudna, bo tutaj są jeszcze dzieci, które (moim zdaniem) zbyt beztrosko wciągasz w spędzanie czasu z Twoim nowym kochankiem, którego tak naprawdę ani dobrze nie znasz, ani nic o nim nie rozwód, uregulowanie spraw opieki nad dziećmi, podział majątku - a później nowe jeśli Twój nowy chłopak nie ma problemu z tym, żeby zamieszkać gdziekolwiek, w każdym miejscu na ziemi, to nie musisz brać pod uwagę ani żadnego wyjazdu, żadnej emigracji, czy też życia z dala od rodziny. The past cannot be changed,forgotten, edited, or can only be accepted. 7 Odpowiedź przez 2019-09-16 20:08:07 Tajemnicza Lady Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-07-20 Posty: 99 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąNa początku to zawsze jest bajka xd Szkoda trochę męża ,który pracuje na Ciebie i dzieci na emigracji, a ty go perfidnie zdradzasz. 8 Odpowiedź przez Miyavi93 2019-09-16 20:11:38 Ostatnio edytowany przez Cyngli (2019-09-16 20:35:59) Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Spotykamy się od 8 miesięcy.. No widzisz mam problem... bo jets mi bardzo cięzko psychicznie idąc ulicami i słysząc mnóstwo obelg w moją stronę.. jak dobrze, że on nie zna Polskiego.. Słowa typu idzie HIV.. albo krzyki za nami czy on ma wielką pałe..Chyba, że w większych miastach Polski jest inaczej z tolerancją ludzi względem par mieszanychŻeby on jeszcze pracował na mnie i na dzieci.. Ja również pracuje, ok on opłaca mieszkanie.. ale ja płacę za przedszkole, za ubrania, za jedzenie, ja się martwię co nałożą jutro do pkola co będą jadly.. mój mąż nie wyysła mi ani na dzieci praktycznie ani grosza.. chyba,że go wyprosze na buty dziecku.. twierdzi, że skoro pracuje to mam kase i on mi wysyłac nie będzie bo on odkłada.. 9 Odpowiedź przez paslawek 2019-09-16 20:25:42 Ostatnio edytowany przez paslawek (2019-09-16 20:27:52) paslawek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-18 Posty: 13,318 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Rasizm jest słaby to fakt ,ale to teraz Twój zastępczy wydaje mi się bardzo już obrzydzasz sobie męża ?Co wcześniej zrobiłaś dla związku ?Chyba za późno na ratowanie małżeństwa oddaliłaś się być może za bardzo od mają prawo do ojca nie możesz ich i jego krzywdzić pozbawiając kontaktu najprawdopodobniej na zawsze jak uciekniesz do kochankaObecnie Twoja ocena męża jest bardzo negatywna bo chcesz się usprawiedliwiać,uzasadnić,zdradę i pozbyć jakichkolwiek wyrzutów - miesięcy to króciutko - nie znasz faceta wcale na razie to wyobrażenie i marzenia, się najpierw potem decyduj i ochłoń przepracuj nieudane małżeństwo swoje błędy również. "Cichociemny na paralotni" 10 Odpowiedź przez bleach 2019-09-16 20:29:02 Ostatnio edytowany przez bleach (2019-09-16 20:30:22) bleach O krok od uzależnienia Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-18 Posty: 62 Wiek: 36 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:Spotykamy się od 8 miesięcy..Twój mąż o niczym nie wie ? Jakim cudem, skoro dookoła wyzywają was rasiści ?btw. nie wnikając już w to co robisz mężowi, nie uważasz że te słowa typu "na koniec świata" bla bla bla są naciągane ? 11 Odpowiedź przez Miyavi93 2019-09-16 20:31:42 Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąCo ja robię?Próbowałam go wybłagać o terapię małżeńską - nie zgodził się. Sama chodziłam do psychologa, żeby jakoś pomógł...Nigdy w życiu nie przeszło mi nawet przez myśl, że zabraniałanbym mu kontaktów z dziećmi!I tu jest też właśnie problem - nie chce wyjeżdżać daleko, żeby on mógł utrzynywac kontakty z dzieciakami...a one z nim. 12 Odpowiedź przez IsaBella77 2019-09-16 20:42:07 IsaBella77 Blokada na życzenie Użytkownika Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-01-02 Posty: 10,530 Odp: Zakochałam się będąc mężatką No, ale tak konkretnie to kto Ci każe wyjeżdżać ?A dodatkowo, czy dzieci nie mówią ojcu o nowym wujku ? The past cannot be changed,forgotten, edited, or can only be accepted. 13 Odpowiedź przez Salomonka 2019-09-16 20:46:26 Salomonka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-06-10 Posty: 3,926 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a: jest delikatna, nie mam się komu wygadać, dlatego zarejestrowałam się tutaj...Mam 26 lat, na imię mi Paulina jestem mężatką od 4 lat.. mam dwójkę dzieci.. cudownych swoją drogą Mąż za granicą od ponad roku, jak zjeżdza to są tylko kłótnie od dawna się nie układa ogólnie.. na dodatek mieszkamy z jego mamą.. uh.. maminsynek.. wiecie.. typowy facet.. gdzie staje tam się rozbiera.. skarpety po 3 dni brudne potrafią lezeć.. mamusia sprząta.. jak robi kanapke to nic po sobie nie schowa, nie sprząta po sobie ... jak zjeżdza bywa tak, że wracając (ja) o 16 z roboty zachodziłam do domu gdzie nawet łóżko nie było pościelone.. bo po co... przy dzieciach pomoc na poziomie zero... ciągłe czepianie się mnie, obwinianie..Jakiś czas temu poznałam w barze chłopaka - 33 lata.. na początku raczej interesowała mnie jego kultura, upodobania, sposób bycia... chłopak, Tom, jest afroamerykaninem... Fajnie się z nim rozmawiało, miły, uśmiechnięty, zabawny chłopak... aczkolwiek stety niestety poszło to za daleko. Tom, pierwszy wyznał mi miłość i niestety nie mogłam ukryć, że od jakiegos czasu miałam motylki w brzuchu na jego widok... Jest cudowny, dziewczyny serio. Spędzanie z nim czasu to bajka.. akceptuje w 100 procentach, że mam dzieci, jeździmy razem w różne miejsca, spędzamy czas w wspólnie we czwórkę, Dzieciaki go uwielbiają. (czasami jak tata wraca to nawet nie chcą się przytulić do niego - on się w ogóle z nimi nie bawi, nie wychodzi na dwór, nie kąpie) Tom namawia mnie na rozwód..prosił o wspólne zamieszkanie w USA.. co jest niemożliwe.. mój mąż nie wyrazi zgody na wize dla dzieci jestem tego pewna. Tom to rozumie.. za pół roku wyjeżdza, twierdzi, że wróci.. boję się go stracic.. :? :? :cry: , prosi bym za te pół roku wzięła dwa tygodnie urlopu i razem z dziećmi przyleciała na Jamajkę do niego, jezeli nie do USA (urodził się na Jamajce) mówi, że jego rodzina bardzo chce mnie poznać.. twierdzi, że jest w stanie zamieszkać ze mną w każdym miejscu na ziemii, gdzie tylko chce, aby wspólnie..Jestem tak rozdarta, że szok..Dziewczyno, sama pakujesz się w kłopoty. Żyjesz w związku, gdzie coś się wypaliło, skończyło, o ile kiedykolwiek było. Radośnie powołaliscie z mężem do życia dwoje dzieci, o które tak naprawdę nie chce się wam dbać i troszczyc o nie. Mąż wyjechał za granicę zarabiać pieniądze i chwala mu za to, o ile tak naprawdę o utrzymanie rodziny chodzi a nie o zwyczajne "zniknięcie", aby żyć sobie z dalka od płaczów, pieluch, nieprzespanych nocy bo ząbkowanie, itp. itd. Ty, szybko wypełniłas sobie pustkę po mężu przy swoim boku i nawet dzieci w to wciagnęłaś.. Jednym słowem; Sielanka małżeńska. Wiem, co sobie teraz pomyslisz o mnie, ale wierz mi, nie mogłam inaczej..Nie funduj sobie i dzieciom niepewnej przyszlosci, dość są już skrzywdzone. Ogarnij się i zacznij panować nad swoim życiem. Nie uzależniaj swojego szczęscia od tego, czy paradują ci po domu jakieś spodnie i naprawdę nie chodzi o kolor. Masz dwoje malutkich dzieci i na tym się skup. Rozwiąż kilka swoich spraw i pozwól, aby twój wybrany mógł się wykazać tą wielką miłością do ciebie i dzieci, bo może trochę staroświecka jestem, ale dla mnie odpowiedzialność i dojrzałość są na pierwszym miejscu w życiu. Obojętnie, z jakiego zakątka świata jest twój ukochany, po pierwsze zapytaj siebie, co jest najlepsze dla twoich dzieci. Kierowanie się emocjami, bo ktoś zechciał chwilowo wypełnić jakąs pustkę w twoim życiu, jest delikatnie mówiąc nierozrtopne. 14 Odpowiedź przez 2019-09-16 21:41:22 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-08-10 Posty: 2,874 Wiek: 29 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Problem tutaj to dzieci. Masz z mezem dwoje dzieci i te dzieci powinny miec relacje z ojcem dobra i ta relacja bedzie trudna jezeli bedziesz mieszkac daleko. Z drugiej strony nie ma problemu bo Twoj facet mowi, ze moze mieszkac z Toba wszedzie. Wiec co za problem mieszkac blizej Polski ? Niech on sie przeprowadzi blizej Polski i tam zamieszkacie. Jesli chodzi o przechodzenie ze zwiazku w zwiazek to zalezy jakie bylo malzenstwo. Ja tez tak przeszlam z jednego zwiazku w drugi bez problemu, ale i bez romansu. 'To go back, you must go through yourself, and that way no man can show another.' 15 Odpowiedź przez assassin 2019-09-16 21:46:27 assassin Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-24 Posty: 4,078 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:Widzisz, jestem pewna, że chce rozwodu, mąż o tym wie, że chce się rozwieść. W Polsce słyszę okropne rzeczy na nasz temat jak idziemy razem.. dobrze, że on nie zna Polskiego ludzie sa okropni ...Czyli tu jednak nie jest jeszcze tak źle, aczkolwiek szkoda, że ta historyjka jest wyssana z palca. 16 Odpowiedź przez Peter4x 2019-09-16 23:20:55 Peter4x Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-11 Posty: 593 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Jakoś trudno mi uwierzyć w to że Tom tak ochoczo akceptuje dwójkę dzieci, również w to że jego rodzina tak bardzo chce Cię nie jestem rasistą. Miałem kiedyś nawet kolegów murzynów. Ten facet to po prostu jedna wielka niewiadoma, bez względu na to czy jest czarny, czy biały, czy żółty, czy czerwony. Obawiam się, że po przyjeździe na Jamajkę i przekonaniu Ciebie aby się tam osiedlić sielanka bardzo szybko dobiegnie to napisać - biedny mąż. 17 Odpowiedź przez gogo7r 2019-09-16 23:39:55 Ostatnio edytowany przez Cyngli (2019-09-17 07:17:05) gogo7r Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-01 Posty: 237 Odp: Zakochałam się będąc mężatką ok nie kochasz meza, w co wierze skoro jest tu obok atrakcyjny kochanek a maz pracuje daleko i jak to bywa relacja sie rozleciala, u meza widzisz same wady, pewnie to cysto prowda, ale jedno mnie zastanawia skoro to taki wadliwy egzemplarz po co wam dwoje dzieci, no bo jedno to jeszcze sie zdarzy, alko, zapomnienie, ale do dwojki to jednak trzeba troche czasu, i skoro maz taki wybrakowany to po co dwoje?druga sprawa, kochanek wiadomo, cud, miodunio, ale jaki ten ojciec twoich dzieci nie jest nie wywoz przed nim dzieci, bo zrobisz krzywde i jemu i dzieciomtrzecia sprawa, kochanek chce cie pokazac na jamajce rodzinie, owszem jedz, ale sama, bo dzieci nie tylko twoje ale i ojca, praw mu nikt do dzieci jeszcze nie odebralczwarta sprawa, postaw sprawe uczciwie, mam kochanka, wyprowadz sie z domu rodzinnego meza, dzieci poki co zostaw, ak sad ci odda to zabierzesz, teraz robisz im pranie mozgu, pokazujac kochanka jako ich ojca W tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz, 18 Odpowiedź przez 2019-09-17 02:30:12 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-08-10 Posty: 2,874 Wiek: 29 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Tak, nie bierz dzieci na Jamajke w te odwiedziny. To nie jest dobry pomysl wcale. 'To go back, you must go through yourself, and that way no man can show another.' 19 Odpowiedź przez bullet 2019-09-17 10:11:41 Ostatnio edytowany przez bullet (2019-09-17 11:04:15) bullet Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-29 Posty: 1,747 Wiek: ciągle ulega zmianie Odp: Zakochałam się będąc mężatką mąż nie wyrazi zgody na wize dla dzieci jeśli jesteś tak zakochana to niech dzieci zostaną z jeszcze tego co zrozumiałem to Ty niespójne jest to co napisałaś. Więcej pytań niż Skoro było tak źle czemu nie odeszłaś ?- Mąż nigdy nie wysyłał pieniędzy na dzieci czy przestał jak zaczęłaś publicznie pokazywać się z kochankiem ?- Nie wiem, może nie doczytałem, a może nie napisałaś dlaczego w ogóle mąż jest za granicą ? 20 Odpowiedź przez 12miecio12 2019-09-17 12:51:48 12miecio12 Zbanowany Nieaktywny Zawód: ksiegowy Zarejestrowany: 2019-05-30 Posty: 1,027 Wiek: 52 Odp: Zakochałam się będąc mężatką parcie twojego nowego lowelasa na zabranie dzieci na jamajke dla mnie mocno podejrzane, skoro to tylko odwiedziny, to odwiedzaj sama, bo do dzieci ma prawo tak samo ich ojciec jak I ty, a typa na jamajce poznasz naprawde dopiero tam Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz Tadeusz Boy-Żeleński - Słówka 21 Odpowiedź przez BEKAśmiechu 2019-09-17 13:19:17 BEKAśmiechu Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-05-24 Posty: 1,044 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąDajcie spokój, przeciez to cieniutki trolling! Tom, Jamajka, USA, skarpety na podłodze przez 3 dni... Wymysl lepszą historyjkę:) A jezeli jakims cudem to jest prawda, to pamietaj moje slowa - WASZ ZWIĄZEK (ten z Tomem) NIE MA ABSOLUTNIE ŻADNEJ PRZYSZŁOŚCI! 22 Odpowiedź przez Miyavi93 2019-09-17 15:32:18 Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąMąż jest za granicą bo tak chciał. Tak po prostu dostał tam oferte pracy i wyjechał. Od początku naszego małżenstwa było tak, że toco zarobił to jego. Nie czuł się w obowiązku kupić dziecku buty czy kurtkę, albo robił wielką awanturę bo chce kupic dziecku buty np. za 80 zł i mam znaleźć tansze bo to przecież tylko dla dziecka, a sam kupował sobie buty za np. 400.. a dobrze wiedział, ze nasza córka ma koślawość i potrzebuje takich własnie butów, a nie butów za dyche z pepco! Wie, że chce rozwodu nie wie nic o Tomie. Nie pokazuje mojego nowego chłopaka w oczach dzieci jako ojca czy wujka, jeżeli jestesmy we czwórkę ograniczam się co do czułości względem niego. Akcpetuje to, ze mam dzieci i nie jest to dla niego problem żaden i co w tym dziwnego? Poznał moje dzieci tego samego dnia co mnie Dlaczego uważasz, że ten związek nie ma przyszłości? 23 Odpowiedź przez Cyngli 2019-09-17 16:02:53 Cyngli Gość Netkobiet Odp: Zakochałam się będąc mężatką W takim razie rozwiedź się i ciesz nowym czym problem?Skoro Tom Cię tak kocha, to niech zamieszka bliżej Ciebie i dzieci. 24 Odpowiedź przez paslawek 2019-09-17 16:10:58 Ostatnio edytowany przez paslawek (2019-09-17 17:57:11) paslawek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-18 Posty: 13,318 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:Mąż jest za granicą bo tak chciał. Tak po prostu dostał tam oferte pracy i wyjechał. Od początku naszego małżenstwa było tak, że toco zarobił to jego. Nie czuł się w obowiązku kupić dziecku buty czy kurtkę, albo robił wielką awanturę bo chce kupic dziecku buty np. za 80 zł i mam znaleźć tansze bo to przecież tylko dla dziecka, a sam kupował sobie buty za np. 400.. a dobrze wiedział, ze nasza córka ma koślawość i potrzebuje takich własnie butów, a nie butów za dyche z pepco! Wie, że chce rozwodu nie wie nic o Tomie. Nie pokazuje mojego nowego chłopaka w oczach dzieci jako ojca czy wujka, jeżeli jestesmy we czwórkę ograniczam się co do czułości względem niego. Akcpetuje to, ze mam dzieci i nie jest to dla niego problem żaden i co w tym dziwnego? Poznał moje dzieci tego samego dnia co mnie Dlaczego uważasz, że ten związek nie ma przyszłości?To wygląda trochę tak,że ten Tom ma Ciebie wyrwać z rąk złego męża,czekasz aż ktoś zdecyduje za uważasz,że Twoje małżeństwo nie ma sensu,nie rokuje na przyszłość.,męczyłaś się jeszcze przed poznaniem kochanka ,a Ty zrobiłaś co mogłaś ze swojej strony żeby je naprawić .to po prostu zakończ ten nieudany siłę nic nie zbudujecie jak obydwoje nie macie już chęci na bycie że jedno z Was nie chce. Nic się nie uda w takiej sytuacji Ty już jesteś daleko z zachowuje się chyba biernie unika tematu raczej czy rozmawia?Przyjrzyj się uważnie swoim nowym oczekiwaniom wobec kochanka bardzo dokładnie ,możliwie najbardziej bezkrytyczny zachwyt i uwielbienie nie są teraz dobrymi ma w Tobie załatwić,wypełnić,usunąć nowa znajomość i nowy związek,inna osoba?Czy to w ogóle możliwe zrobić poczuć coś za kogoś i w kimś?Jaka część z tego zauroczenia to Twoje życzenia i poszukiwanie potwierdzenia,albo zachwyt z jesteś zmotywowana i w jaki sposób,bo spora część motywacji to rozgoryczenie, urazy i niechęć do jakby ucieczka od niego,w jakiś niby lepszy świat z wyobrażeń takie mam wrażenie czytając z marzeń,jak jesteś silnie zauroczona w konfrontacji z rzeczywistością będą potencjalnym źródłem rozczarowania. "Cichociemny na paralotni" 25 Odpowiedź przez Salomonka 2019-09-17 16:45:33 Salomonka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-06-10 Posty: 3,926 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:Mąż jest za granicą bo tak chciał. Tak po prostu dostał tam oferte pracy i wyjechał. Od początku naszego małżenstwa było tak, że toco zarobił to jego. Nie czuł się w obowiązku kupić dziecku buty czy kurtkę, albo robił wielką awanturę bo chce kupic dziecku buty np. za 80 zł i mam znaleźć tansze bo to przecież tylko dla dziecka, a sam kupował sobie buty za np. 400.. a dobrze wiedział, ze nasza córka ma koślawość i potrzebuje takich własnie butów, a nie butów za dyche z pepco! Wie, że chce rozwodu nie wie nic o Tomie. Nie pokazuje mojego nowego chłopaka w oczach dzieci jako ojca czy wujka, jeżeli jestesmy we czwórkę ograniczam się co do czułości względem niego. Akcpetuje to, ze mam dzieci i nie jest to dla niego problem żaden i co w tym dziwnego? Poznał moje dzieci tego samego dnia co mnie Dlaczego uważasz, że ten związek nie ma przyszłości?Przeciez napisalas, że poznałaś kochanka w pubie, czy jakims tam klubie.. To byłas tam z dziećmi?Jak mąż nic nie wie o kochanku? Dzieci nic nie mówią? Nie wierzę. dzieci zawsze wspominają o super znajomym dobrym wujku, ktory jest zabawny itp. Męża to nie interesuje? Zdajesz sobie sprawę, ze jesli mąż się dowie o ile już nie wie, to każdy w miarę sprawny adwokat zrobi z ciebie miazgę w sądzie i wylądujesz z winą rozpadu malżeństawa, o ile w ogóle nie stracisz dzieci przynajmniej na tyle , że przez następne kilkanaście lat nie ruszysz się z kraju z nimi? 26 Odpowiedź przez 12miecio12 2019-09-17 17:06:21 12miecio12 Zbanowany Nieaktywny Zawód: ksiegowy Zarejestrowany: 2019-05-30 Posty: 1,027 Wiek: 52 Odp: Zakochałam się będąc mężatką w sumie to dobrze ze sie rozwodzicie, nie ma miedzy wami uczucia, oddalenie przez prace tez wszystko niszczy, on tam pracuje, ty tu biegasz z dziemi 1-3 lata po pubach, przeprowadz wszystko w sadzie, miejmy nadzieje ze sad zainteresuje sie losem dzieci Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz Tadeusz Boy-Żeleński - Słówka 27 Odpowiedź przez Miyavi93 2019-09-17 17:37:29 Miyavi93 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-16 Posty: 7 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąbeznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie? 28 Odpowiedź przez Cyngli 2019-09-17 17:38:48 Cyngli Gość Netkobiet Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie?Nikt Ci nie odbiera prawa do bycia szczęśliwą, ale niestety, schrzaniłaś kolejność. Najpierw rozstanie i poukładanie spraw, a potem nowy związek. 29 Odpowiedź przez paslawek 2019-09-17 17:43:52 paslawek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-18 Posty: 13,318 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie?Beznadziejne,całe życie możesz być nieszczęśliwa jak nie zrobisz porządku najpierw ze sobą. "Cichociemny na paralotni" 30 Odpowiedź przez 12miecio12 2019-09-17 18:01:22 12miecio12 Zbanowany Nieaktywny Zawód: ksiegowy Zarejestrowany: 2019-05-30 Posty: 1,027 Wiek: 52 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie?ale przecie wszyscy ci tu podpowiadamy, przerowadzaj rozwod, niech sad zadecyduje co z dziecmi, jak dla mnie tragedia w tym po co decydujesz sie na dwoje dzieci skoro tak nienawidzisz meza, ale to sprawa dla twojego sumienia Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz Tadeusz Boy-Żeleński - Słówka 31 Odpowiedź przez paslawek 2019-09-17 18:31:23 Ostatnio edytowany przez paslawek (2019-09-17 20:17:46) paslawek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-18 Posty: 13,318 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 mieszkasz z teściową czy u teściowej?Po co ? Mąż tak kazał i sobie wymyślił,bo on traktuje matkę jak służącą ?Szanujecie się z teściową ?To takie praktyczne i wygodne jak teściowa wyręcza syna w niektórych obowiązkach domowych podoba Ci się to?Nie lubicie się z mężem odzwyczailiście się od siebie,ale to nie powód karać dzieci za to, wiem wiele zależy od niego .Jak będziesz się tak czaić i ukrywać to jeśli on nie szanuje Ciebie może być bardzo przykry nie polubi bycia są to nadzwyczajne wątpliwości i jesteś cała w obawach co dalej ,masz pietra przed samodzielnym życiem, masz niepewność nawet co do zagwarantujesz na 100%,że nie jesteś naiwna, łatwowierna,a on taki wspaniały,kryształowy,prześladowany za kolor zrób ze sobą porządek,bo będziesz tak siedzieć użalać się i fabrykować mrzonki pakując się być może w kanał. "Cichociemny na paralotni" 32 Odpowiedź przez czc27 2019-09-17 19:47:43 czc27 Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-07-21 Posty: 30 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąŚmiać się czy płakać? Pozwu o rozwód nie złożyłaś a już się z gachem prowadzasz? Masz świadomość że jak mąż udowodni przed sądem ten wasz związek czy Bóg wie co tam macie z tym całym jamajczykiem to będziesz zapewne winna rozpadowi małżeństwa i jedyne gdzie z dziećmi pojedziesz to na wakacje do Władysławowa czy innej Ustki? 33 Odpowiedź przez anderstud 2019-09-17 20:10:16 anderstud Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2016-08-30 Posty: 2,766 Wiek: 43 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie?Nie, lepiej słuchać czerstwych kawałków egzotycznego lovelasa i rozkładać przed nim nogi w zamian za wyssane z palca obietnice bez pokrycia, a jeszcze lepiej zajść z nim w ciążę i tyle go zobaczysz, jego rodzinę z Jamajki, tą Amerykę i co tam Ci jeszcze naopowiadał rechocząc w duchu, bo pewnie nawet połowa tych głupot nie jest prawdziwa, łącznie z jego imieniem, krajem pochodzenia i całą resztą niestworzonych banialuków wstawianych naiwnym Polkom przy barze, zanim zaciągnie je do wyra. Lepiej idź się przebadaj zanim dzieciaki jakimś syfilisem pozarażasz. Nie udzielam rad. Oferuję sarkastyczne uwagi. 34 Odpowiedź przez 12miecio12 2019-09-17 20:41:39 12miecio12 Zbanowany Nieaktywny Zawód: ksiegowy Zarejestrowany: 2019-05-30 Posty: 1,027 Wiek: 52 Odp: Zakochałam się będąc mężatką anderstud napisał/a:Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domu, a nie lata tylko z mopem i zła mamusia chce rozwieść się z mężem, który ani razu nawet nie wyszedł z własnymi dziećmi na spacer. Straszne. Bo przecież lepiej udawać, że wszystko jets ok, a w srodku cierpieć nie?Nie, lepiej słuchać czerstwych kawałków egzotycznego lovelasa i rozkładać przed nim nogi w zamian za wyssane z palca obietnice bez pokrycia, a jeszcze lepiej zajść z nim w ciążę i tyle go zobaczysz, jego rodzinę z Jamajki, tą Amerykę i co tam Ci jeszcze naopowiadał rechocząc w duchu, bo pewnie nawet połowa tych głupot nie jest prawdziwa, łącznie z jego imieniem, krajem pochodzenia i całą resztą niestworzonych banialuków wstawianych naiwnym Polkom przy barze, zanim zaciągnie je do wyra. Lepiej idź się przebadaj zanim dzieciaki jakimś syfilisem to baaaaaaardzo prawdopodobne Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz Tadeusz Boy-Żeleński - Słówka 35 Odpowiedź przez paslawek 2019-09-17 20:54:09 Ostatnio edytowany przez paslawek (2019-09-17 20:55:38) paslawek Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2018-03-18 Posty: 13,318 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Eee tam prawdziwy Rastaman nie kłamie jak znacie się. "Cichociemny na paralotni" 36 Odpowiedź przez bullet 2019-09-17 21:43:20 Ostatnio edytowany przez bullet (2019-09-17 21:45:34) bullet Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-29 Posty: 1,747 Wiek: ciągle ulega zmianie Odp: Zakochałam się będąc mężatką paslawek napisał/a:Eee tam prawdziwy Rastaman nie kłamie .ale prawdy nie powie , a tak na poważnie to trolem trąca. Mąż za nic nie płaci ale ... za mieszkanie płaci ... choć mieszkają u jego autorko ... pub to nie miejsce, do którego chodzi się z dziećmi ... dla jasności, skoro zapytałaś ... 37 Odpowiedź przez bleach 2019-09-17 23:56:19 Ostatnio edytowany przez Cyngli (2019-09-18 06:53:17) bleach O krok od uzależnienia Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-06-18 Posty: 62 Wiek: 36 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Miyavi93 napisał/a:beznadziejne ma dzieci to nie może wyjść do baru - na kawe? Serio? Los dzieci? Och boże sa takie biedne bo mama wychodzi z domuPiszesz o własnych dzieciach w pogardliwy sposób więc muszę...... [tu był komentarz poniżej poziomu forum] 38 Odpowiedź przez chomik9911 2019-09-19 11:27:19 chomik9911 Redaktor Działu Miłość, Rodzina, Małżeństwo Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-08-10 Posty: 2,809 Wiek: 31 Odp: Zakochałam się będąc mężatką Jesteś dorosła, masz prawo być szczęśliwa, jeżeli uważasz , że nic nie będzie z Waszego małżeństwa - rozwiedź się. Ale na Boga - prowadzać dzieci do kochanka, mieszkając z teściową? Ludzie u Was nie gadają? przecież to się wyda. Najgorsze w tym wszystkim jest to jaką kolejność wybrałaś , a nie to że chcesz odejść. Dzieci mają mętlik w głowie - ojciec daleko (pewnie czują się przez niego niekochane), wraca to tylko słuchają Waszych awantur, a w międzyczasie mama przyprowadza dziwnego wujka. Dzieci nie wiedzą o co chodzi, ale grasz na ich uczuciach. Opamiętaj się od teściowej, złóż pozew rozwodowy, ustalcie z mężem szczegóły opieki, a potem Ty układaj sobie życie u boku nowego miesięcy to bardzo krótko, powinnaś stawiać ostrożne kroki. No ale stało się i teraz Tom powinien zabrać Was do siebie do mieszkania, a potem kombinujcie żeby coś razem wynająć/ chodzi o wszystkie wady Twojego męża - takiego sobie wybrałaś. Z takim żyłaś, wiedziałaś jaki jest, sama się wprowadziłaś z nim do teściowej i razem spłodziliście dzieci - nigdy wina nie leży po jednej stronie. Natura dała nam dwoje oczu, dwoje uszu, ale tylko jeden język - po to, abyśmy więcej patrzyli i słuchali, niż mówili. 39 Odpowiedź przez DżessiDzej 2019-09-20 10:31:49 DżessiDzej Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2019-09-20 Posty: 9 Wiek: 26 Odp: Zakochałam się będąc mężatkąNie wiem dla mnie to troche dziwne, jeżeli to jest na serio że chodzisz sobie na spacery w 4-kę z kochankiem.. Mąż może nie świety, ale ty tym bardziej. Pierw złóż dokumenty i wtedy rób sobie mosiężne plany. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź fot. Adobe Stock Powietrze pachniało bzem. Szłam powoli, rozkoszując się ciepłem majowego popołudnia i tymi kilkoma wolnymi chwilami, na jakie mogłam sobie pozwolić, zanim rzucę się w wir domowych obowiązków. Do tamtej kwiaciarni weszłam zupełnie przypadkiem Skusiły mnie róże na wystawie. Pomyślałam, że zasuszone będą idealnie wyglądać na komodzie w jadalni. W środku, oprócz sprzedawczyni był jakiś młody mężczyzna w ciemnym garniturze. Wyglądał na niezdecydowanego, miotał się między półkami, najwyraźniej szukając czegoś na szczególną okazję. Kiedy mnie zobaczył uśmiechnął się szeroko. – Może pani przyjdzie mi z pomocą? – zagadnął. – Szukam kwiatów dla kogoś wyjątkowego. Zaskoczył mnie. Zapytałam, czy to dla żony i ta myśl, sprawiła, że poczułam irracjonalne ukłucie zazdrości. Może dlatego, że ten mężczyzna był po prostu idealny. Wysoki, szczupły, ciemnooki szatyn z pięknym uśmiechem przyprawił mnie o szybsze bicie serca. Co było raczej niestosowne, biorąc pod uwagę, że jestem mężatką z sześcioletnim stażem... – Żony? Nie – zaprzeczył, przyglądając się bukietowi frezji. – Chodzi o moją mamę, ma dziś urodziny. – W takim razie to musi być coś rzeczywiście wyjątkowego – zgodziłam się, rozglądając wokół. W końcu, po długiej debacie zdecydowaliśmy się na pięknego, kremowego storczyka. – Chciałbym podziękować pani za pomoc. Może kawa? – spytał nieznajomy, otwierając przede mną drzwi. Kawa? – pomyślałam. Zauroczę się jeszcze mocniej i będę musiała wrócić na ziemię... – To jak? – kusił, wskazując pobliską kawiarenkę pod gołym niebem. – Dobrze – zgodziłam się w końcu i usiedliśmy przy stoliku. Mój nowy znajomy przedstawił się jako Piotr. Kiedy sączyłam moje cappuccino, zaczął opowiadać o swojej pracy w galerii sztuki, a ja nie mogłam się napatrzeć na jego piękny, rzymski profil, tonęłam w niepokojąco ciemnych oczach, marzyłam o dotyku jego szczupłych palców. Nigdy do tej pory nie zdarzyło mi się coś takiego. Kocham mojego męża, inni mężczyźni mogliby dla mnie nie istnieć, tymczasem teraz... Przestraszyłam się, że w moje poukładane życie wkracza zamęt. – Naprawdę muszę już lecieć – powiedziałam nagle, zrywając się od stolika. Piotr posłał mi zdumione spojrzenie, ale nie skomentował. Wstał, pocałował mnie w rękę i jeszcze raz podziękował. – Gdyby chciała pani porozmawiać, albo sam nie wiem... – zawahał się, wręczając mi swoją wizytówkę. Wsunęłam ją do torebki i szybkim krokiem wyszłam na ulicę. Chciałam biec, uciekać od tego mężczyzny, który tak mnie zauroczył, że zapomniałam o całym świecie. Kiedy wsiadałam do tramwaju, kręciło mi się w głowie. Myślałam o ciemnookim nieznajomym, czułam na sobie jego wzrok, przypominałam sobie każdy szczegół jego twarzy. Wieczorem wszystko leciało mi z rąk, nie mogłam znaleźć sobie miejsca. – Kotku, wszystko OK.? – zainteresował się mój mąż Tomasz. – Tak, to tylko ból głowy – skłamałam, posyłając mu wymuszony uśmiech. Przytulił mnie, a ja zrozumiałam, że muszę zapomnieć o dzisiejszym incydencie, zanim komuś stanie się krzywda. Zanim zranię mężczyznę, któremu ślubowałam miłość i wierność. Poszłam do sypialni i wyjęłam z torebki wizytówkę Piotra. Przez moment wpatrywałam się w nią, a potem podarłam na kawałki i wrzuciłam na dno kosza z papierami. Tylko, że i tak zapamiętałam adres jego galerii. Gołębia 7... Kolejne dni mijały szybko i nijako. Wmawiałam sobie, że wszystko jest dobrze, ale wiedziałam, że to tylko pozory. Wciąż myślałam tylko o tym, żeby znaleźć się w pobliżu Piotra. Któregoś poniedziałkowego popołudnia wracałam z pracy okrężną drogą i „przypadkiem” znalazłam się w pobliżu jego galerii. Kiedy przez szybę wystawową zobaczyłam, jak wiesza na ścianie jakiś obraz, poczułam, że miękną mi kolana, a krew uderza do głowy. Wejdę tam tylko na chwilę, przywitam się, obejrzę prace – okłamywałam samą siebie. Kiedy znalazłam się w środku i nasze oczy się spotkały, dałabym sobie rękę uciąć, że ucieszył się ma mój widok. Po paru minutach siedzieliśmy popijając kawę na zapleczu. Nasze kolana stykały się pod wąskim stolikiem, czułam, że jest mi słabo, że niedługo wszystko, co przez lata zbudowałam z Tomkiem może się zawalić. Nie byłam w stanie zapanować nad sobą Kiedy pokazywał mi jakąś ulotkę, nasze dłonie się zetknęły, a mnie przeszedł dreszcz. Potem spojrzał mi w oczy i powiedział, że nie może przestać o mnie myśleć. Tak po prostu... Chciałam zaprzeczyć, powiedzieć, że to nie ma sensu, ale jakaś niewidzialna siła pchała mnie w jego ramiona. Kiedy nachylił się nade mną, zrozumiałam, że jeśli go nie pocałuję, będę tego żałować do końca życia. Pocałował mnie żarliwie i namiętnie. Nie pamiętam dokładnie, jak dotarliśmy do niego, czemu się na to zgodziłam i jak to możliwe, że ten obcy przecież mężczyzna zdołał tak szybko wedrzeć się w moje życie. Pamiętam tylko odrapaną klatkę schodową, jego ciasne, zawalone obrazami mieszkanie, błękitną pościel i szerokie łóżko. Kochaliśmy się dziko i pospiesznie, jakby wiedząc, że te kradzione chwile nie powinny się zdarzyć. Było mi z nim cudownie, chociaż już wtedy kołatało mi w głowie poczucie winy i wiedziałam, że robię najgłupszą rzecz w życiu. Nagle w mojej torebce rozdzwoniła się komórka. – Muszę odebrać, to mój mąż – powiedziałam cicho, ale chwycił mnie za rękę. – Nie musisz, teraz jesteśmy tylko my – szepnął. Wyrwałam mu się, pospiesznie chwytając rozrzucone po podłodze ciuchy. Ta dobrze znana melodyjka z telefonu przywróciła mnie do rzeczywistości. – Muszę iść, to się więcej nie powtórzy – powiedziałam, ale sama w to nie bardzo wierzyłam. W domu Tomasz czekał na mnie z kolacją, a ja poczułam takie wyrzuty sumienia, że aż mi dech zaparło. Siedzieliśmy przy kuchennym stole, a ja wciąż czułam pocałunki Piotra. – Przepraszam cię, źle się czuję – powiedziałam, zrywając się od stołu. Pobiegłam pod prysznic, chcąc zmyć z siebie każdy ślad tego namiętnego wieczoru, ale widziałam, że nie uda mi się wymazać wspomnień. Następnego dnia obudziłam się z tępym bólem głowy i jeszcze silniejszym poczuciem winy. Nigdy więcej nie zdradzę męża. Do końca maja udawało mi się trzymać z dala od galerii Piotra, nie odbierać jego telefonów, zagłuszać każdą myśl o nim, ale wygląda na to, że los się na mnie zawziął. Którejś soboty byłam z mężem w sklepie i wpadłam prosto na... Piotra. Stał za regałem z alkoholami, patrząc mi w oczy. Zrobiło mi się słabo, poczułam, że zaraz upadnę. – Może to? Świetne do ryby – powiedział mój nieświadomy niczego mąż, pokazując mi butelkę białego wina. – Źle się czujesz? Co się dzieje, zbladłaś. – Nic – wyjąkałam, ciągnąc go w inną stronę. – Wino wybierzemy na końcu. Wzruszył ramionami, wciąż uważnie mi się przyglądając, a ja zrozumiałam, że moja historia z Piotrem wcale jeszcze nie jest skończona. Wystarczyło kilka sekund, żebym znowu zapragnęła znaleźć się w jego ramionach, żebym chciała się z nim kochać, słuchać, jak mówi, patrzeć mu w oczy, dotykać go... Pobiegłam do galerii następnego dnia. Nie traciłam czasu, pocałowałam go, a potem pojechaliśmy do niego. Nie potrafiłam już bez niego żyć, te krótkie spotkania były dla mnie jak narkotyk. Wciągnęła mnie ta gra do tego stopnia, że całe dnie spędzałam na wymyślaniu kolejnych usprawiedliwiających moje zniknięcia kłamstw. Jakoś pod koniec czerwca poczułam, że to nie jest romans. Zakochałam się w Piotrze, tylko jego chciałam. A przynajmniej tak mi się wydawało. Nagle wszystko stało się dla mnie takie dziecinnie proste, oczywiste. Przestałam się przejmować, że niszczę swoje i Tomka życie, że jestem mężatką, że Piotr jest ode mnie 6 lat młodszy. Liczył się tylko on. Zaczęłam się w tym wszystkim gubić Kłamałam, nie pamiętając, co wygaduję. Plątałam się w opowieściach o przypadkiem spotkanych koleżankach, kursach, kinie, siłowni... Widziałam, że Tomasz zaczyna się domyślać, dostrzegałam cierpienie w jego oczach, ale nie miałam siły, żeby zostawić Piotra. Już nie wyobrażałam sobie życia bez niego. Zaczęłam planować rozwód, nowe życie, idealne rozwiązanie. Tamtego deszczowego popołudnia udało mi się wyrwać z pracy wcześniej. Pobiegłam prosto do galerii, chociaż nie planowaliśmy spotkania. Zobaczyłam go jak zwykle przez okno wystawowe i uśmiechnęłam się, wchodząc. Nie zauważył mnie. Powiedział coś do kogoś siedzącego w głębi. Zerknęłam. Przy jego biurku siedziała młoda, ruda kobieta. Piękna i roześmiana. Piotr podszedł i... odgarnął jej włosy z czoła. Zupełnie tak, jak zawsze robił to z moim uparcie opadającym na oczy kosmykiem. Potem powiedział jej coś na ucho i pocałował ją w usta. Stałam, jak wmurowana. Targało mną tyle uczuć, tyle emocji. Czułam przeraźliwy żal, gniew, rozpacz, upokorzenie i ból nie do zniesienia. – Boże – powiedziałam cicho, ruszając w stronę drzwi. – Beata? Nie umawialiśmy się chyba na dzisiaj – usłyszałam jego głos. Zupełnie spokojny, bez cienia skrupułów... – Tylko tyle masz mi do powiedzenia? – zapytałam, modląc się, żeby piekące pod powiekami łzy nie popłynęły mi po policzkach. – Słuchaj, o co ci chodzi? Niczego sobie nie obiecywaliśmy, to była piękna przygoda, nic więcej – powiedział. – Tylko przygoda – powtórzyłam, czując, że cały mój świat się wali. Ruda dziewczyna dyskretnie i bez słowa znikła na zapleczu, a ja po prostu wyszłam. Nie miałam nawet ochoty dać mu w twarz, chyba szkoda by mi było ręki. – Zadzwonię. Nie dąsaj się już, nie znasz życia, skarbie? – krzyknął wesoło, a ja poczułam, że robi mi się niedobrze. Dopiero teraz zrozumiałam, co narobiłam, jakim mężczyzną jest Piotr i jak bardzo byłam głupia. Jak mogłam myśleć, że jemu też na mnie zależy?! Byłam dla niego jedynie zabawką, jedną z panienek, z którymi umilał sobie popołudnia. Planowałam rozwód, rozbicie rodziny, zranienie Tomka, a on zabawiał się pewnie na lewo i prawo, diabli wiedzą z kim i od jak dawna! Machnęłam na przejeżdżającą taksówkę i pojechałam do domu. Tomasza nie było. Nalałam sobie kieliszek wina, drugi i trzeci. Alkohol palił mnie w przełyku, pod powiekami znowu cisnęły się łzy. – Boże, jak mogłam być tak głupia?! – powiedziałam i rozpłakałam się. Dochodziła dziewiąta wieczorem, gdy nagle zdałam sobie sprawę, że mojego męża wciąż nie ma w domu. Poszłam do kuchni, żeby do niego zadzwonić i zobaczyłam tę kartkę. Wisiała na lodówce, zupełnie, jak lista zakupów, które czasem przyklejamy w tym samym miejscu. „Wiem, że kogoś masz i nie mogę dłużej udawać, że nic się nie dzieje. Na razie zamieszkam u przyjaciół, potem zdecydujemy, co dalej. Nawet nie wiesz, jak bardzo mnie zraniłaś, mam nadzieję, że było warto. Tomasz” – przeczytałam. To była najgorsza noc w moim życiu. Po raz pierwszy od naszego ślubu leżałam sama w naszym małżeńskim łóżku. Płakałam aż do świtu. Dopiero teraz, kiedy mój świat się zawalił, zrozumiałam, ile straciłam i jak bardzo Tomasz był dla mnie ważny. Rano kilkakrotnie dzwoniłam na komórkę męża, ale za każdym razem odzywała się jedynie automatyczna sekretarka. Przez moment chciałam się nagrać, ale co miałabym powiedzieć? Zdradziłam cię, ale to nie miało znaczenia? Albo – owszem, zauroczył mnie Piotr, ale kocham wciąż ciebie? Kolejne dni mijały mi koszmarnie Mąż milczał, za to wydzwaniał do mnie Piotr. Prosił, żebym przestała się zachowywać, jak dziecko i przyjechała do galerii. Wyjęłam z mojej komórki kartę z numerem i cisnęłam ją do kosza na śmieci. Nie chciałam dłużej słuchać głosu tego człowieka, nie chciałam mieć już z nim nic wspólnego. Chciałam tylko męża, ale wiedziałam, że minie dużo czasu, zanim mi wybaczy. Najpierw musiałam wybaczyć sobie samej, a to też nie było łatwe. Tomasz pojawił się w domu dopiero po paru tygodniach. – Wpadłem po parę swoich rzeczy – powiedział suchym, niepodobnym do swojego tonem, a mnie na widok jego smutnej twarzy, ścisnęło się serce. – Tomasz... – wyszeptałam cicho, podchodząc do niego. Chciałam go przytulić, przeprosić, powiedzieć, że zależy mi na nim, ale tylko stałam, a łzy ciekły mi po policzkach. – Nie jestem jeszcze gotowy, żeby z tobą rozmawiać – powiedział. Wrzucił kilka rzeczy do torby i cicho zamknął za sobą drzwi. Przepłakałam kolejną noc. Zegar wybił drugą w nocy, a ja wciąż siedziałam w pustej sypialni, zastanawiając się, czy uda mi się jeszcze poskładać moje życie. Spojrzałam na naszą ślubną fotografię. Oboje roześmiani, oboje z nadzieją w oczach, tacy ufni... Jak mogłam być taka głupia? Kto wie, ile czasu upłynie, zanim Tomasz mi wybaczy? Ale zrobię wszystko, żeby do mnie wrócił, jest moim mężem i będę o niego walczyć, choćbym miała go błagać na kolanach – pomyślałam i po raz pierwszy od tej historii z Piotrem w moim sercu pojawił się cień nadziei. Czytaj także:„Za miesiąc mój ślub, a ja nie mogę przestać myśleć o innym. Już nie wiem, czy wybrałam odpowiedniego mężczyznę...”„Od wielu lat byłam zakochana w narzeczonym mojej siostry. Rozstali się, więc teraz czas na moje szczęście”„Była żona mojego męża nie żyje od kilku lat, ale i tak na każdym kroku z nią przegrywam. Mam już dość…” fot. Adobe Stock, Andrey Popov Płakałam, krzyczałam, modliłam się i wściekałam na Boga jednocześnie. Nigdy nie zapomnę dnia, w którym mój mąż miał wypadek. Wracał z pracy, miał być w domu przed siedemnastą. Wściekałam się, bo tego dnia miałam zebranie w przedszkolu Maksia, a Janusz się spóźniał! Dzwoniłam do niego, ale nie odbierał. Napisałam mu SMS-a, że nie mogę na niego liczyć i że zawiozłam małego do jego matki. Nie lubiłam tego robić Wprawdzie miałam z teściową poprawne stosunki i Maksio lubił do niej jeździć, a ona niby też dość chętnie się nim zajmowała, ale potem co i rusz miała do nas milion próśb w zamian. – Żebyście się głupio nie czuli, że znów musiałam siedzieć z Maksiem, to może Januszek zawiózłby mnie w weekend do cioci Janki, dawno u niej nie byłam! A przy okazji wstąpię na zakupy i odwiedzę koleżankę w szpitalu. Już wiedziałam, że kolejny weekend spędzę samotnie, bo mąż będzie woził swoją mamusię. Jak się jednak okazało – rzeczywiście spędziłam go samotnie, ale z całkiem innego powodu. Zresztą, nie tylko ten weekend, ale i wiele kolejnych… Janusz miał wypadek, to dlatego nie wracał do domu. Najprawdopodobniej stracił panowanie nad kierownicą i wjechał w betonowy płot. Jego stan był poważny. Początkowo lekarze uprzedzali mnie, że mam przygotować się na najgorsze. Potem zagrożenie życia teoretycznie minęło, ale Janusz nadal nie wybudzał się ze śpiączki. – Doszło do uszkodzenia mózgu, trudno nam mówić o rokowaniach. W takim wypadku nic nie jest pewne i niczego nie można przewidzieć. Są pacjenci, którzy wybudzają się po kilku dniach, a są też tacy, którzy budzą się po kilku miesiącach, latach, a niektórzy nie budzą się nigdy… Może lekarze postawili krzyżyk na moim mężu – ale nie ja! Byłam załamana. Płakałam, krzyczałam, modliłam się i wściekałam na Boga jednocześnie. Najpierw prawie nie odchodziłam od łóżka męża, czuwałam przy nim dzień i noc. Potem zaczęłam zmieniać się z teściową. Jednak po kilku tygodniach musiałam wrócić do pracy i zacząć w końcu w miarę normalnie funkcjonować. Maksio bardzo przeżywał tę sytuację. Chciałam zrobić wszystko, by chociaż stworzyć mu namiastkę normalnego życia. Poświęcałam mu dużo czasu, wymyślałam kreatywne zajęcia. Starałam się jakoś wszystko godzić – pracę, dom, opiekę nad synem i Januszem. Bo do męża nadal wpadałam każdego dnia po pracy, odwiedzałam go też w weekendy. Po pięciu miesiącach lekarze podjęli decyzję o umieszczeniu Janusza w specjalistycznej klinice dla osób znajdujących się w śpiączce. – Proszę pani, medycyna jest tutaj już bezradna. Nie możemy nic zrobić, w żaden sposób mu pomóc. Pozostaje nam tylko czekać i mieć nadzieję, że pani mąż wkrótce się obudzi. Byłam rozgoryczona i zła. Miałam wrażenie, że już go skreślili, że chcą się go pozbyć, bo nie wierzą, że jeszcze wyzdrowieje i otworzy oczy. Ja w to wierzyłam! Z całych sił! Z czasem jednak i moja wiara osłabła. Mijały kolejne dni, tygodnie, a stan Janusza nie ulegał poprawie. Ze względu na odległość, jaka dzieliła nas od kliniki, zaczęłam odwiedzać go tylko w weekendy. Siadałam wtedy obok jego łóżka, chwytałam za rękę i opowiadałam o wszystkim, co go ominęło. Mówiłam o mojej pracy, chwaliłam postępy Maksia, dzieliłam się plotkami z naszego osiedla. Ale coraz mniej wierzyłam w sens tych monologów. Nie wiedziałam nawet, czy on cokolwiek słyszy. Mijały tygodnie, miesiące, lata… Maksio świętował właśnie swoje ósme urodziny. Obiecałam mu, że pójdziemy na zawody żużlowe. Po drodze pojechaliśmy do Janusza. Maks nie chciał wejść do ojca. – Mamo, ja już taty prawie nie pamiętam. Zresztą on i tak tylko śpi. I wygląda tak… ja się go boję… – wyznał mi ściszonym głosem. – Kochanie! To twój tata, nie byłeś u niego już prawie dwa miesiące. A on tęskni, na pewno będzie wiedział, że do niego przyjechałeś – przekonywałam syna, chociaż sama w to nie wierzyłam. Janusz rzeczywiście wyglądał strasznie Blady, chudy, podłączony pod różnego rodzaju aparatur. Maks podszedł i się z nim przywitał, potem na moją prośbę niechętnie powiedział ze dwa zdania i stwierdził, że to i tak bez sensu, po czym wybiegł na korytarz. Nie miałam do niego pretensji. Był dzieckiem, nie rozumiał sytuacji. W kiepskich humorach weszliśmy na stadion. Zajęliśmy miejsca. Siedziałam milcząca, zamyślona. Maksio początkowo też był naburmuszony, ale po chwili zaczął się emocjonować i przeżywać zawody. – Widzę, że syn bardzo zainteresowany. W przeciwieństwie do pani – zagadał w pewnym momencie mężczyzna, który siedział obok mnie. – Ale proszę chociaż spróbować popatrzeć, to naprawdę ciekawe! – uśmiechnął się. Nie bardzo mnie to przekonało. Po chwili facet zagadał do mojego Maksia. – Widziałeś, jak wszedł w ten zakręt? Mistrzostwo, co? Maks energicznie potaknął i od tamtej chwili niemal bez przerwy dyskutował z naszym sąsiadem. Komentowali przebieg zawodów, cieszyli się, dopingowali. – Przepraszam, ja się nie przedstawiłem – powiedział w pewnym momencie mężczyzna. – Mirek jestem. Sama już nie pamiętam, jak do tego doszło, ale po zawodach poszliśmy na lody. Bardzo miło nam się rozmawiało. Wymieniliśmy się numerami telefonów. Potem Mirek kilka razy dzwonił, wpadał. Miałam mieszane uczucia. Z jednej strony świetnie mi się z nim gadało i nie robiłam przecież nic złego, po prostu miło spędzaliśmy razem czas. Z drugiej – mimo wszystko czułam wyrzuty sumienia wobec Janusza. No i wobec Mirka też. Przecież tak naprawdę nie znał mojej sytuacji. A jeśli nieświadomie dawałam mu jakieś sygnały, nadzieje…? W końcu znów umówiliśmy się na kawę Tym razem bez Maksia. Szczerze i otwarcie wyznałam Mirkowi całą prawdę. – Mirek, ja nie wiem, jakie są twoje zamiary i do czego to zmierza, ale… ja mam męża. Jestem mężatką od prawie dziesięciu lat. Tyle że od pięciu mojego męża praktycznie nie ma… – i opowiedziałam mu całą historię. Oczywiście kiedy skończyłam, byłam cała zapłakana. Na szczęście siedzieliśmy w kącie kawiarni, gdzie nikt nas nie widział. Mirek delikatnie mnie przytulił i powtarzał, że bardzo mu przykro. Pozwolił mi się wypłakać, uspokoić. Pytał, jak sobie radzę, jak udaje mi się godzić tyle obowiązków. Rozmawialiśmy kilka godzin. A kiedy wróciłam do domu, odczytałam wiadomość od niego. „Bardzo żałuję, że nie jesteś jednak samotną matką czy rozwódką, jak obstawiałem. Mimo wszystko bardzo cię lubię i mam nadzieję, że dasz się czasem wyciągnąć na kawę, albo na żużel. Oczywiście z Maksiem. A gdybyś potrzebowała jakiejkolwiek pomocy – możesz na mnie liczyć”. Uśmiechałam się, czytając tę wiadomość. Zrobiło mi się bardzo miło. Spotykałam się z Mirkiem coraz częściej. Chodziliśmy na kawę, lody, spacery. Przeważnie towarzyszył nam Maksio. Mirek kilka razy odwiedził nas też w domu. Im dłużej na nich patrzyłam, tym wyraźniej widziałam, jak bardzo Maksiowi brakuje ojca. Męskich rozmów, towarzystwa do gier, chodzenia na żużel czy innych rozrywek. Starałam się, jak mogłam, ale facetem nie jestem. A mój syn potrzebował męskiego towarzystwa. – Mamo… – powiedział kiedyś. – Czy Mirek nie mógłby być moim nowym tatą? Takim wiesz, zastępczym? Zamurowało mnie. – Maks, jak możesz? Przecież ty masz tatę! On nadal żyje i mam nadzieję, że za chwilę się obudzi i do nas wróci. I co mu wtedy powiesz? Że zastąpiłeś go kimś innym? – nie mieściło mi się w głowie, co też on wygaduje. Z drugiej jednak strony nie mogłam wymagać od niespełna dziewięcioletniego chłopca, żeby rozumiał tę sytuację. Szczerze mówiąc, sama nie miałam już nadziei na to, że Janusz kiedykolwiek się obudzi. Kochałam go, tęskniłam za nim, ale byłam też na niego zła. Czasem wolałabym, żeby już umarł, skoro nie może się obudzić. Przynajmniej mogłabym zrobić krok w jakąś stronę, a nie ciągle stać na rozdrożu. Jednocześnie robiłam sobie wyrzuty z powodu takich myśli… Nadal odwiedzałam Janusza, jednak już prawie w ogóle z nim nie rozmawiałam. Siedziałam przy jego łóżku, walcząc ze łzami bezsilności, tęsknoty… Coraz wyraźniej widziałam też nieprzychylne spojrzenia sąsiadów i znajomych. Nie wspominając o tym, że drżałam ze strachu na samą myśl, że o spotkaniach z Mirkiem dowiedzą się rodzice moi bądź Janusza! Chociaż nie robiłam przecież nic złego, czułam się jak zdrajca i wiedziałam, że tak zostałabym osądzona.… Moje relacje z Mirkiem były coraz bliższe Coraz częściej szukał niby przypadkowego kontaktu fizycznego, jakieś muśnięcie dłoni, nieśmiały uścisk, buziak na pożegnanie… Czułam, że cała wtedy drżę. Obudził we mnie drzemiące pragnienia i tęsknoty. Cholera, byłam przecież kobietą i też miałam swoje potrzeby! To nie może się już nigdy więcej zdarzyć! Aż któregoś dnia, gdy Maksio spędzał weekend u babci, Mirek został na noc. To były cudowne chwile, jednak rano obudziłam się z potwornymi wyrzutami sumienia. Zdradziłam Janusza! On leżał tam biedny, nie mógł się nawet ruszyć, a ja sprowadziłam sobie nowego faceta i kochałam się z nim w naszym małżeńskim łóżku! W tym samym, w którym kilka lat temu sypiałam z mężem… – Mirek, to nie powinno się było wydarzyć. Ja mam męża, ja mu przysięgałam… W zdrowiu i w chorobie… Ja nie mogę… – nie wiedziałam, co mam powiedzieć. – Mirek… Przepraszam. Proszę wyjdź i już nie wracaj, wykasuj mój numer, zapomnij o mnie… Przepraszam! Proszę, idź już! – niemalże siłą wypchnęłam go z sypialni. Poczekałam, aż wyjdzie z domu, po czym rzuciłam się na łóżko i zaczęłam płakać. Byłam wściekła na siebie – za to, że zdradziłam Janusza i za to, że mi się to podobało. Wiedziałam jednak, że to nigdy więcej nie może się powtórzyć. Nie mogłam być egoistką, która w pogoni za własnym szczęściem zostawia męża. Mirek próbował do mnie jeszcze dzwonić, pisał, nie dawał za wygraną, ale ja byłam nieugięta. Chociaż chciałam znaleźć się przy nim, chciałam, by mnie przytulił i powiedział, że wszystko będzie dobrze… Gorzej miała się sprawa z Maksiem Przez ten rok zdążył się przyzwyczaić do obecności Mirka w naszym życiu. Nie wiedziałam, jak mu wytłumaczyć nagły brak wujka. Nie chciałam wymyślać wyjazdu, ani niczego takiego, bo zawsze mógł go przecież gdzieś spotkać, wpaść na niego na ulicy. – Kochanie, to są sprawy dorosłych. Po prostu wujek nie może już do nas przychodzić. Musisz się z tym pogodzić – powiedziałam i zamknęłam temat, choć na widok zawodu i pretensji w jego oczach krajało mi się serce. I chociaż było mi ciężko, chociaż nieraz miałam ochotę krzyczeć wniebogłosy, a tysiące razy cisnęło mi się na usta pytanie: „Dlaczego?”, chociaż strasznie tęsknię za Mirkiem, to jednak trwam w swoim postanowieniu. Odwiedzam męża, staram się nie mieć do niego żalu, bo to absurdalne. Wiem przecież, że to nie jego wina. Jednak ciężko panować nad własnymi emocjami. W najtrudniejszych momentach powtarzam w myślach słowa przysięgi: „I że cię nie opuszczę aż do śmierci…”. Czytaj także:„Gdy zmarł teść, teściowa się zmieniła. Obsesyjnie interesowała się naszym życiem, nieproszona cerowała moje majtki”„Czułam, że to dziecko musi żyć. Próbowałam odwieść Kasię od usunięcia ciąży i miałam rację. To dziecko uratowało jej życie”„Adrian miesiącami mnie dręczył i prześladował. Policja mnie zbyła. Zainteresują się dopiero, gdy zrobi mi krzywdę”

jestem mężatką zakochałam się